Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Κι επειδή κάποτε ξαπλώσαμε αγκαλιά κι ήταν αυτός ένας ύπνος ανήσυχος όπου οι ανάσες μας παιρναν η μία την άχνα της άλλης· κι επειδή έπινα την πνοή σου κι έφτιαχνα...

Απόψε οκτώ με δέκα προγραμμάτισα έρωτα. Ένα δίωρο θα κυλήσει σε τρυφερή αγκαλιά. Ύστερα θα γυρίσω σπίτι κατευνασμένος. Τίποτα δεν θα καταλάβει η μητέρα.   Μα ποιος μου λέει...

Εσύ μ’ αυτόν Εγώ μ’ αυτήν Κανένας δε μπορεί να πεί ότι δεν Επιλέξαμε Μονάχα λέμε πως οι επιλογές μας ήταν Λάθος.   *Αλέξης Ανδρής

Δέ μπόρεσα, νά σ’ αντικαταστήσω με κάνεναν. Όχι γιατί ήσουν αναντικατάστατος. Απλώς γιατί, από έρωτα σέ έρωτα πάντα μεσολαβεί λίγο κενό.     Ντίνος Χριστιανόπουλος

Μὲ σπαραγμὸ κρατώντας τὴ βαριὰ καρδιά μου βρῆκα τὸ πατρικό μου σπίτι νὰ κοιτάζει, μὲς ἀπ᾿ τὶς φυλλωσιές, σὰν ἄλλοτε, τὴ δύση.   -μὲ σπαραγμὸ κρατώντας τὴ βαριὰ...

Τι έγινε η χαρά της ζωής που καταχτούσε την κάθε στιγμή ακόμα κι όταν η μέρα ξημέρωνε δυσοίωνη; Τώρα πόνος κανένας δε μαστίζει το κορμί αλλά το μέσα το αλυσοδένει ένας...

Θέλω να ξέρει πάντως Πως όλες τις νύχτες Που κοιμήθηκα στο πλάι της Ακόμα και οι ανώφελοι καβγάδες Ήταν ό,τι πιο εξαίσιο     Και οι δύσκολες λέξεις που Πάντα φοβόμουν να...

Και συ τα δέχεσαι με απελπισία αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις. Άλλα ζητεί η ψυχή σου και γι’ άλλα κλαίει.     *Η σατραπεία, Κωνσταντίνος Καβάφης

Το ανέβαλες. Κακοκαιρία μεγάλη, πέσανε χιόνια κλείσανε οι δρόμοι, πάγοι, μεγάλη ολισθηρότης. Καλά έκανες. Εάν δεν είναι ολισθηρή η επιθυμία προς τι να έρθει;  

Ήταν αλλεργική στη γύρη, όπως μου είπε. Φταρνίστηκε απανωτά επτά φορές λουλούδια. Σταγονίδια με έραναν παρά την προσπάθεια να τα συγκρατήσει με την παλάμη της. Ποιος τώρα να πιστέψει ότι με αυτό τον τρόπο κόλλησα έρωτα.