Μια γυναίκα κλαίει στον ίσκιο της φωνής –ω χλοερά γόνατα-

και φεύγει.

Το κακό σαν άχρηστο ζώο.

Έβλεπα τα στήθη της

κι ήτανε βράδυ πολύφυλλο και φωισμένο.

Σα μίσχος άνθους ο χρόνος

αθώα υψούμενος.


Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.