Φοβερός, τρομερός, πάααρα πολύ ωραίος! Ένας από τους λίγους ανθρώπους στην Ελλάδα που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ”star”. Μουσικός, ηθοποιός, παρουσιαστής. Εκρηκτικός, παρορμητικός, εραστής της ζωής. Όλα αυτά μπορούν να χαρακτηρίσουν τον σπουδαίο Βλάσση Μπονάτσο.
Ο Βλάσσης, γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1949 στην Αθήνα, ωστόσο, καταγόταν από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας. Ο πατέρας τού ήταν δικαστικός ενώ η μητέρα του καθηγήτρια πιάνου. Ελεύθερο και επαναστατικό πνεύμα από πιτσιρίκι, δήμιουργεί κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1960 το συγκρότημα ”Loubok” , ενώ αργότερα θα γνωρίσει μεγάλη επιτυχία ως μέλος των ”Πελόμα Μποκιού”. Το όνομα τούς, ήταν εμπνευσμένο από τα επίθετα των μελών. Το σημαντικότερο και πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι του συγκροτήματος είναι αναμφισβήτητα το ”Γαρύφαλλε, Γαρύφαλλε” , το οποίο σιγοτραγουδιέται από ανθρώπους όλων των ηλικιών μέχρι και σήμερα και αποτελεί κομμάτι-σταθμό στο ελληνικό πεντάγραμμο.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και έπειτα, ο Βλάσσης στράφηκε περισσότερο στην υποκριτική και την παρουσίαση εκπομπών. Στις αρχές του 1980, συμπρωταγωνίστησε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στην παράσταση ”Εβίτα”, παίζοντας τον ρόλο του Τσε Γκεβάρα. Η Αλίκη αργότερα δήλωσε πως υπήρξε η μοναδική φορά που κάποιος άλλος χειροκροτήθηκε περισσότερο από την ίδια, αναφερόμενη φυσικά στον Βλάσση. Επίσης, Μπονάτσος και Βουγιουκλάκη, συμπρωταγωνίστησαν την περίοδο 1983-84 στην παράσταση ”Βίκτωρ- Βικτώρια”. Αποκορύφωμα του Μπονάτσου, υπήρξε η συμμετοχή στη σειρά ”Οι Απαράδεκτοι”, όπου οι ατάκες τού όπως ”Φοβερό, ”Tρομερό”. ”Πάαρα πολύ ωραίο”, ” Καλά, με συγχωρείς”, έχουν μείνει αλησμόνητες.
Ο Βλάσσης αγαπήθηκε από το ευρύ κοινό διότι ότι και αν έκανε, με ότι κι αν καταπιανόταν, δεν σταματούσε να είναι ο εαυτός του. Ένας ωραίος τύπος που του άρεσε να απολαμβάνει την ζωή, να κάνει πλάκα και που κατάφερνε συνέχεια να αργεί στα ραντεβού του, όπως έχουν παραδεχτεί πολλοί καλλιτέχνες με τους οποίους είχε συνεργαστεί. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι άνθρωποι σαν τον Βλάσση Μπονάτσο δεν ξεχνιούνται ποτέ. Θα μας συντροφεύει πάντα η παρουσία του στην τηλεόραση, αλλά και η υπέροχη φωνή του με το χαρακτηριστικό της γρέζι.
Ο Βλάσσης Μπονάτσος απεβίωσε στις 14 Οκτωβρίου του 2004.
Δέκα τραγούδια του Βλάσση Μπονάτσου που σου προτείνει ο ”Alex”
- There is no one like me ( original τίτλος: «Non Esiste L‘Amore» , του Adriano Celentano) Το τραγούδι ακούστηκε στην ελληνική, κωμική σειρά ” Οι Στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη
- Γαρύφαλλε, Γαρύφαλλε (Πελόμα Μποκιού)
- Μεταμορφώσεις
- Eμένα
- Μια γυναίκα
- Είσαι παιδί μου πειρασμός ( ντουέτο με την Αλέξια)
- ‘Eλα ήλιε μου (ντουέτο με τον Κώστα Τουρνά)
- Ο Γουίλυ, ο μαύρος θερμαστής, ( πρώτη εκτέλεση, Βασίλης Παπακωνσταντίνου)
- Γυναίκες
- Ροκ (ντουέτο με τον Γιώργο Μαρίνο)
*Γράφει ο Αλέξανδρος Κιόρογλου.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
