Ετικέτα: Ποίηση

Χωρίς να το μάθει ποτέ, εδάκρυσε, ίσως γιατί έπρεπε να δακρύσει, ίσως γιατί οι συφορές έρχονται. Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει. Δε...

Οι εραστές είναι ακριβά, ένδοξα κύπελλα, όπου ο ένας πίνει τον άλλον. Το πρωί πηγαίνουν σε ολοπόρφυρους, βασιλικούς δρόμους και το βράδυ πλαγιάζουν σε κρεβάτια κι...

Ὅ, τι ὀνειρεύτηκα τόσα καὶ τόσα βράδια, ὅ, τι πεθύμησα μὲ τόση ἀλλοφροσύνη, ὅ, τι σχεδίασα μὲ τόσο πυρετό, μόλις σὲ δῶ, γλυκιά μου ἐξουθένωση, στὰ μάτια καὶ...

Να σε πνίγουν τόσα πολλά «γιατί» Και οι άλλοι να σου λένε «σώπα».      

Τι σιωπηλά που αλλάζουν οι εποχές. Νυχτώνει απέραντα. Μια ψάθινη καρέκλα μένει μόνη, ξεχασμένη κάτω απ' τα δέντρα, μες στη λεπτή υγρασία και στους αχνούς που...

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκαιο. Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου...

Θα περιμένουμε μην τυχόν περάσει   Το τρένο μας με το πολύτιμο φορτίο Το τρένο μιας άλλης ώρας Μιας άλλης χώρας που σύνορα δεν έχει.   Θα περιμένουμε μην τυχόν...

Γι’ αυτούς που πέρασαν σε σκοτεινά νερά   Θέλω να μιλήσω γι’ αυτές τις μουσικές της μοναξιάς και του θυμού από τύπους βυθισμένους στο κενό και διαλυμένες τύπισσες που μίλησαν μαζί...

Ἔρθης δὲν ἔρθης, ἐγὼ θὰ σύρω τ’ἀργὰ τὰ πόδια γοργὰ ὡς ἐκεῖ, τὸ κουρασμένο κορμὶ νὰ γείρω στὴν ἔρμη πέτρα τὴ μυστική. Καὶ θὰ προσμένω καὶ θὰ πεθαίνω καὶ...

Υπάρχει ακόμα στον κόσμο ομορφιά; Ω, δεν εννοώ τα ωραία χαρακτηριστικά. Αλλά τον νεαρό εκείνο στο σταθμό γεμάτο από έξαψη με τα μάτια στραμμένα σε μακρινές ακτές.     *Μετάφραση:...